class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-164675 node-type-noticia">

            

PUB.

LS LUSÍADAS

Ter, 10/10/2006 - 10:55


Canto VI

81
– «Debina Guarda, angélica, que houbiste
Ls Cielos, tierra i mar que assenhoreias:
Tu, que a todo Eisrael pousada diste
Pul meio de las augas Eiritreias;
Tu, que lhibreste a Paulo i l defendiste
D’las Sirtes arenosas i óndias feias,
I guardeste, culs filhos, l segundo
Pobrador de l augado i ermo mundo:
82
«Se tengo nuobos miedos peligrosos
Doutra Cila i Caribdis yá passados,
Outras Sirtes i baixos arenosos,
Outros Acroceráunios mui çfamados;
Na fin de tantos causos trabalhosos,
Porque stamos de Ti tan zamparados,
Se este nuosso trabalho nun te oufende,
Mas cun el tou serbício mais se çfende?
83
«Rebencionados séian ls que podírun
Culas tan finas lhanças Africanas
Morrer-se, anquanto fuortes sustubírun
La santa Fé an tierras Mouritanas;
Deilhes feitos eilustres se soubírun,
Deilhes quédan lhembráncias mui galanas,
Que perdendo sue bida la ganhórun,
I an honra deilha doce muorte alçórun!»
84
Assi dezindo, ls aires, que eilhi lhúitan
Cumo touros balientes, ban bramando,
Mais i mais la termienta acrecentában,
Na angrideira pequeinha yá silbando.
Relhampos que dan grima nun parában,
Truonos d’arrepelar, bien amostrando
Que cai l Cielo de ls eixos pa la Tierra,
I ls Eilemientos dan a eilhes guerra.
85
Mas l’amerosa Streilha relhumbraba
Delantre l claro Sol, ne l hourizonte,
Mensageira de l die, i bejitaba
La tierra i l lhargo mar, tal cumo onte.
La Diusa que ne ls Cielos gobernaba,
De quien fuge i sue spada l’Ourionte,
Mal l mar i la nuossa armada biu,
Lhougo de grima i rábia eilhi s’anchiu.
Traduçon de Fracisco Niebro