class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-162270 node-type-noticia">

            

LS LUSÍADAS

Ter, 20/09/2005 - 15:49


CANTO IV

21
«Assi la giente anima i lhieba Nuno,
Que, oubidas redadeiras sues rezones,
Le sácan l miedo friu, cumo zayuno,
Que atrecido le habie ls coraçones.
Ne ls animales chúben de Netuno,
Zimbrando i boltiando arrodiones;
Fugindo i boziando, boca abierta:
– «Biba l Rei afamado que lhiberta»
22
«De la giente de l pobo, uns apróban
La guerra que la pátria sustenie;
Uns las sues armas lhímpam i renóban,
Que ferruge na paç gastado habie;
Ls capacetes fórran, arcas próban,
Arma-se cad’un cumo cumbenie;
Outros fázen bestidos de quelores,
Cun dezires al son de sous amores.
23
«Cun toda esta lhustrosa cumpanhie
Sal l fuorte Juan alhá de Abrantes,
Abrantes, que tamien na fuonte frie
De l Teijo ten las augas abundantes.
Las delantreiras armas bien ourdie
Quien era para ourdir ls amportantes
Eisércitos que trouxo d’Ouriente
Pa l Heilesponto Xerxes tan potente;
24
«Don Nuno Álbares digo: berdadeiro
Çurriago de ls nobres Castelhanos,
Cumo yá l fiero Huno l fui purmeiro
Para Franceses, para Eitalianos.
Tamien outro, afamado cabalheiro,
Que l’ala dreita ten de ls Lusitanos,
Purparado a mandá-los i tené-los,
Men Rodrigues se diç de Vasconcelos.
25
«De l’outra ala, que a esta le responde,
Vasques de Almada ten por capitan,
Que adepuis fui de Abranches nobre Conde;
Manda las gientes que a la squierda ban.
Lhougo eilhi na traseira nun se sconde
L pendon de las Quinas sin quinan,
Cun Juan, Rei mui fuorte an to la parte,
Que scurecendo l précio bai de Marte.
Traduçon de Fracisco Niebro