LS LUSÍADAS

PUB.

Ter, 06/06/2006 - 16:03


Canto VI

1
Nun sabie por que modo festejara
L Rei Pagano ls fuortes nabegantes,
Pa que al Rei Cristiano le ganhara
L’amisade, i a gientes tan brilhantes.
Custa-le que tan loinge l apartara
De tierras Ouropeias abundantes
La bintura, que nun l fizo bezino
Donde Hércules al mar abriu l camino.
2
Cun jogos, bailos i outras alegries,
Cunsante la questume Melindana,
Cun ousadas i buonas pescaries,
Cun que Lageia Antonho bien anganha,
Este afamado Rei, todos ls dies
Le fai fiesta a la giente Lusitana,
Cun bodas i manjares mui zousados,
Cun fruitas, abes, chichas i pescados.
3
Mas bendo l Capitan que se deten
Mais do que debe yá, i l fresco biento
Le diç que sala i que lhebar cumben
Pilotos da tierra i mantimiento,
Nun quier asperar mais, porque inda ten
Muito a cortar ne l húmado eilemiento.
De l Pagano benino yá se çpide,
Que a todos amisade lharga pide.
4
Pide-le inda que aquel bun puorto seia
Siempre pulas sues frotas bejitado,
Que nanhun bien mais grande nun deseia
Que a tales homes dar sou reino i stado;
I que, anquanto sou cuorpo bibo steia,
Siempre stará cun todo porparado
Pa poner bida i reino anteiramente
Por Rei tan buono i tan baliente giente.
5
Cun palavras armanas respundie
L Capitan, i lhougo, belas dando,
Pa las tierras d’Ourora se benie,
Que tanto tiempo hai yá que vai buscando.
Ne l piloto que lhieba nun habie
Falsidade, mas le bai amostrando
L camino siguro; i assi andaba
Yá mais seguro q’antes nabegaba.
Traduçon de Fracisco Niebro