class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-162562 node-type-noticia">

            

LS LUSÍADAS

Ter, 08/11/2005 - 16:08


CANTO IV

51
«Nun fui de l Rei Eiduarte tan fermoso
L tiempo an que quedou naqueilha alteza,
Que bai trocando l tiempo rigoroso
L bien cun mal, l gusto cun tristeza.
Quien yá biu siempre un stado becioso?
Ó quien biu na Fertuna haber firmeza?
Puis inda custe Reino i este Rei
Nun ousou eilha tanto desta lei?
52
«Prendírun-le l’armano san Fernando
(Que siempre an altos feitos el sonhaba),
Que, pa l pobo anfeliç el ir salbando
De l circo, al Sarraceno s’antregaba.
Só por mor de la pátria stá passando
La bida, de senhora feita scraba,
Pa nun se dar por el a Ceuta fuorte.
Pa l bien de todos mais quier la sue muorte.
53
«Codro, que l einemigo nun bencisse,
Deixou bencir la muorte pula bida;
Régulo, que la pátria nun perdisse,
Sue lhibardade quijo ber perdida.
Este, pa que la Spanha nun temisse,
A ua cadena eiterna se cumbida!
Codro, nin Cúrcio, oubido an grande spanto,
Nin fazírun ls lhiales Décios tanto.
54
«Mas Fonso, que de l Reino ye l ardeiro,
Nome afamado an armas nesta Spéria,
Que sobérbia de l Bárbelo frunteiro
Tornou an houmildísssima miséria,
Serie un nun bencido caballheiro,
Se nun quejira ir a ber l’Eibéria,
Mas África dirá ser ampossible
Poder naide bencir l Rei terrible.
55
«El cunseguiu colher maçanas d’ouro
Que Hércules de colher só por sue salude.
De l jugo que le puso, l brabo Mouro
L cachaço inda agora nun sacude.
Na tiesta palma lhieba i l berde lhouro
De bitórias de l Bárbelo, que acude
Alcácere a çfender, mui fuorte bila,
Tángere tan pobado i dura Arzila.
Traduçon de Fracisco Niebro