class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-163429 node-type-noticia">

            

La baca muorta

Ter, 21/03/2006 - 15:38


Mie mai tubo que ir muita beç al bruxo de Ruolos porque ls cordeiros se morrien i las bacas ficában malas. Ls stória era siempre la mesma. Chegaba a casa de l bruxo, speraba a la puorta la sue beç i era atandida. L bruxo alhá le fazie l trabalho i las cousas melhorában.

Ua beç l bruxo cuntou-le ua cuonta que se habie passado cun el nua aldé. La cousa fui feia, al punto dun home dessa aldé amanaçar l bruxo de muorte, acusando-lo de ser l diabo i de fazer cousas malas. L bruxo bien le quijo splicar que staba eili a fazer bien a las pessonas que lo tenien chamado para tirar ls spritos malinos, mas el cada beç se atiraba mais al bruxo. Quando staba quaije a dar-le porrada, l bruxo bira-se para el i diç-le:
- Oulhai, se nun acraditais nestas cousas, ide a casa porque ides a ancuntrar la melhor baca muorta na loija.
L home alhá se fui para casa. Quando fui a ber las bacas, alhá çcubriu la baca muorta. Ye caso para dezir, you nun acradito an bruxas, mas que las hai, las hai.
José dos Anjos Rodrigues