Ter, 14/11/2006 - 15:16
7
Cuidas que tenes dreito an senhorius
Crestianos, sendo l tou tan lhargo i tanto,
I nó contra l Cinífio i Nilo rius,
Einemigos de l nome antigo santo?
Eilhi se han-de probar ls filos frius
An quien reproba de l’Eigreja l canto.
De Carlos, de Luís, l nome i tierra
ardeste, i causas nó de justa guerra?
8
Anton que dezirei de ls que an gozar,
Que buona bida mala trai cunsigo,
Gástan bida i riqueza pa luxar,
Squecidos yá de l sou balor antigo?
Tiranie zamisades há-de dar,
Que l pobo fuorte ten, del einemigo.
Cuntigo, Eitália, falo, yá metida
An bícios, einemiga tue bolbida.
9
Misarables Crestianos, por bintura
Sodes dientes, por Cadmo bien spargidos,
Que uns als outros se dan la muorte dura,
Sendo todos dun bientre produzidos?
Nun bedes la debina Sepultura
Por Perros agarrada, i, siempre ounidos,
Bos bénen a tomar la buossa tierra,
Fazendo-se afamados pula guerra?
10
Bedes que ténen d’uso i por decreto,
De que son tan anteiros ouserbantes,
Ajuntáren l eisército cumpleto
Contra ls pobos que son de Cristo amantes;
Antre bós nunca deixa fiera Aleto
De sembrar lhuitas duns contra ls restantes.
Mirai se stais seguros de peligros,
Son eilhes, i bós, buossos einemigos.
11
Se codícia de grande senhoriu
Bos lhieba a cunquistar tierras alhenas,
Nun bedes que l Pactolo i l Hermo riu
Dambos rebuolben d’ouro las arenas?
An Lídia, Assíria, siempre ouro teciu;
África sconde alhá lhuzientes benas;
Antresse-bos, anton, riqueza tanta,
Que nun antressa a bós la Casa Santa.
Traduçon de Fracisco Niebro