class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-164572 node-type-noticia">

            

PUB.

LS LUSÍADAS

Ter, 26/09/2006 - 16:35


Canto VI

71
Las belas grandes inda mal garradas,
Arma-se ua termienta que arrepela.
– «Abaixa (diç l mestre a boziadas),
Abaixa (diç), abaixa-me essa bela!»
Nun sperando que séian amarradas,
Andinados ls aires dan na tela
Sfandangando-la an cachos c’un bruído
Que l Mundo pareciu eilhi çtruído!
72
Nesto la giente a bózios, cula grima,
Atrelondaba l cielo, zourientada;
Que, al rasgar-se la bela, bien s’arrima
Na nau muita auga pula borda antrada.
– «Botai (dixo-le l mestre, que ls anima,
Botai-me todo al mar, nun sobre nada!
A la bomba outros déian, nun parando;
Pa la bomba, que bamos alhagando!»
73
Cuorren lhougo ls suldados deseosos
De le dar a la bomba; i, mal chegórun,
Ls baláncios que ls mares rabiosos
Le dórun a la nau, lhougo ls chimpórun.
Trés marineiros, duros, poderosos,
A menear l leme nun bundórun;
Tinalhas le ponien, por to la parte,
Açagando de ls homes fuorça i arte.
74
De tan fuortes ls aires nun podírun
Mais fuorça ende amostrar nien mais poder,
Se para sbarrulhar eilhi benírun
La Torre de Babel, fuorte a baler.
Ne ls altíssemos mares, que crecírun,
Cun barquico se ben a aparecer
La grande nau, que a todos mete spanto,
Al ber que se susten nas óndias tanto.
75
La nau grande, onde bai Paulo d’la Gama,
L maste lhieba yá todo rachado,
Quaije toda alhagada; giente chama
L que a salbar fui mandado.
Gritos to l mundo ambalde al aire arrama
Pula nau de Coelho, amadrancado,
Anque stubira l mestre cun atento
Que purmeiro amarrou que dira l biento.
Traduçon de Fracisco Niebro