Ter, 24/01/2006 - 15:22
16
«Lhargamente cuntar las peligrosas
Cousas de l mar, que ls homes tan mal áchan,
Truniadas de súpeto, raibosas,
Relhampos que to l aire an fuogo çpáchan,
Augas mui negras, nuites rigorosas,
Truonos c’un tal bruar, que l mundo ráchan,
Nun ye menos trabalho do que falta,
Inda que boç de fierro tubisse alta.
17
«Ls casos bi, que ls rudos marineiros,
Que agárran por sue mestra la spriéncia,
Ténen por ciertos siempre i berdadeiros,
Bendo las cousas pula aparecéncia,
I ls que ténen juízos mais certeiros,
Que solo por angeinho i por ciéncia
Béien ls segredos de l mundo scundidos,
Ténen por falsos ou mal antendidos.
18
«Bi, de modo çclarado, l lhume bibo
Que la giente de l mar lo ten por santo,
An tiempo de termienta i aire squibo,
De tempestada scura i triste pranto.
Nun menos fui a todos eicessibo
Milagre, i cousa, cierto, de alto spanto,
Ber las nubres, de l mar c’un lhargo canho,
Sorber al Ouceano, causo stranho.
19
«You bi-lo stou bien cierto (i nun questumo
Anganhar-me na bista): lhebantar-se
Pul aire un ouporico i sutil fumo
I, pul aire traído, anrodelhar-se;
Deiqui al alto Pólo un canho a prumo
Se bie, tan delgadico, que alcançar-se
Culs uolhos facelmente nun podie;
Armanico a las nubres parecie.
20
«Iba-se a pouco i pouco acrecentando
I mais que un ancho mastro eilha angordaba;
Eiqui streita-se, eiqui anchaba, quando
Ls grandes sorbos d’auga el chupaba;
Staba-se culas óndias oundiando;
Mesmo anriba ua nubre se spessaba,
Fazendo-se mais grande i atenegrada,
Cun tanta carga d'auga arremansada.
Traduçon de Fracisco Niebro