class="html not-front not-logged-in one-sidebar sidebar-second page-node page-node- page-node-162927 node-type-noticia">

            

PUB.

LS LUSÍADAS

Ter, 03/01/2006 - 15:35


CANTO V

1
«Estas falas assi l bielho hounrado
Boziando inda staba, quando abrimos
Las alas al sereno i assossegado
Aire, i de l puorto amado mos salimos.
I, cumo ye ne l mar questume ousado,
A la bela çfraldando, l cielo frimos,
Dízen: – «Buona Biaige!»; lhougo l biento
Ne ls palos faç l ousado mobimiento.
2
«Antraba neste tiempo l eiterno lhume
Ne l animal Nemeio tan sangriento;
I l Mundo, que cul tiempo se cunsume,
Na sesta eidade eirie, malo i mui lento.
Neilha bei, pus tenie por sou questume,
Buoltas de l Sol catorze bezes ciento,
Cun mais nobenta i siete, an que corrie,
Quando ne l mar l’armada se stendie.
3
«Yá la bista, als cachicos, se mos çterra
Daqueilhes pátrios montes, que quedában;
Quedaba l caro Teijo i fresca sierra
De Sintra, i neilha ls uolhos s’alhargában;
Quedaba-mos tamien n’amada tierra
L coraçon, que alhá maugas deixában;
I, yá despuis que toda se scundiu,
Que mar i cielo, al fin, naide mais biu.
4
«Assi fumos abrindo aqueilhes mares,
Que giraçon algua nun abriu,
Las nuobas Ilhas bendo i ls nuobos aires
Que yá l mui nobre Anrique las çcubriu;
De Mouritánia ls montes i lhugares,
Tierra onde Anteu an tiempos yá bibiu,
Deixando a mano squierda, que a la dreita
Nun hai certeza doutra, mas suspeita.
5
«Passemos la grande Ilha d’la Madeira,
Que de l muito arboledo assi se chama;
De las que nós pobremos la purmeira,
Mais coincida por nome que por fama.
Mas, nien por ser de l mundo redadeira,
Se le abantáijan quantas Bénus ama;
Antes, sendo esta sue, squece quien era
A Cipro, Gnido, Pafos i Citera.
Traduçon de Fracisco Niebro